Script For A Jester's Tear (1983)

Script For A Jester’s Tear

*****

14.03.1983

 

Debiutancki album Marillion ukazał się 14 marca 1983 roku. Jednak wszystko zaczęło się znacznie wcześniej. Zespól Marillion powstał z inicjatywy, Micka Pontier'a oraz Douga Irvine'a, którzy po wspólnej grze w zespole, Electric Gypsy postanowili wspólnie założyć nowy zespół, który początkowo nazwali Silmarillion. Chłopaków jeszcze na gitarze wspomógł Andy Glass a wszystko miało miejsce w roku 1979. Jednak ten ostatni nie zagrzał długo miejsca w zespole, a na jego miejsce trafił Steve Rothery, który bez żadnego problemu przekonał do siebie pozostałych członków zespołu i szybko stał się jego wiodącą postacią. W tym okresie zespół zarejestrował swoją pierwszą trzydziesto-pięcio minutową taśmę demo, na której znalazły się wczesne wersje takich utworów jak; The Haunting Of Your House, Herne The Hunter, Alice, oraz Scotts Porridge. Już pod szyldem Marillion zespół zagrał swój pierwszy koncert 3 marca 1980 roku, w, Berkhamsted Centre, poczym znowu znalazł się w studio, aby nagrać tym razem dwudziestopięciominutową taśmę demo, na której słyszymy trzy kompozycje; Close, Lady Ramsay, która później zmieniła nazwę na Lady Fantasy oraz kolejną wersje Alice.  Z początku Marillion był zespołem grającym muzykę instrumentalną a muzycy wcale nie przewidywali zatrudnienie wokalisty. Jednak w tym okresie nastąpiła zmiana, która zmieniła cale oblicze zespołu, ponieważ z zespołu postanowił odejść jeden z jej założycieli, Doug Irvine, który pełnił role basisty, ponieważ postanowił już wiele lat wcześniej, że jeśli nie odniesie sukcesu przed upływem pewnego okresu to zakończy karierę muzyka. Na ogłoszenie w piśmie Melody Maker dość nieoczekiwanie odpowiedział facet, który nie potrafił grać na żadnym instrumencie. Potrafił jedynie śpiewać a wraz ze swoim kolega oraz zarazem basistą Dizem Minnittem stawił się w odpowiednim miejscu na próbie i pokazał, na co go stać. Zaśpiewał tak, że zachwyceni muzycy postanowili zatrudnić także basistę, który wcale nie prezentował się najlepiej i długo w zespole nie został. Natomiast sam, Fish stał się szybko liderem zespołu oraz człowiekiem, który prowadził Marillion w stronę sukcesu. Właściwie to, Fish podniósł tak wysoko poprzeczkę dla pozostałych, że jedynie Steve Rothery potrafił się utrzymać. Odpadali kolejno; klawiszowiec Brian Jelliman, którego zastąpił Mark Kelly, basista i zarazem przyjaciel Fisha Diz Minnitt, którego miejsce zajął Pete Trewavas, oraz już po wydaniu pierwszego albumu sam założyciel, Mick Pontier, którego zastępowali kolejno; Andy Ward, którego możemy zobaczyć na teledysku do Garden Party, ale został usunięty z powodu nadużyć z alkoholem, John Martyr, z którym zespól nagrał kolejne wersje utworów Market Square Heroes oraz Three Boats Down From The Candy, Jonathan Mover, który jak się okazało z zespołem wystąpił tylko raz 1 października w maleńkiej sali Bautanal i wreszcie Ian Mosley, z którym to już nagrali kolejny album i związali się po dziś dzień. Zanim jednak wszystkie te wydarzenia miały miejsce zespól musiał wydać swój pierwszy album. W roku 1981 w Leyland Studios zespół nagrywał kolejną taśmę demo. Tam także narodził się kolejny wspaniały klasyk zespołu Grendel, który trwał blisko dwadzieścia minut i stał się jednym z najważniejszych utworów w historii Marillion, jednocześnie nie trafiając na żaden studyjny album. Następnie także He Knows You Know, Garden Party, oraz Charting The Single. W roku 1982 powstały także takie utwory jak; The Web, Forgotten Sons, oraz Three Boats Down From The Candy. Był to także odpowiedni czas, aby rozejrzeć się za odpowiednią wytwórnią, która mogłaby wydać powstającą płytę. Fish mierzył bardzo wysoko i wdarł się do biura znanego muzycznego dziennikarza Keitha Goodwina zmuszając go wręcz do posłuchania nagrań Marillion.  Przerażony Goodwin, którego każdy gest i minę obserwował wielki Szkot tak naprawdę był zachwycony i stał się przyjacielem zespołu umożliwiając dotarcie do ludzi decydujących o rynku na Wyspach, co doprowadziło szybko do występu w słynnym klubie, Marquee oraz dokładnie 8 września 1982 roku do podpisania kontraktu z EMI. Od tego momentu sprawy zaczęły toczyć się bardzo szybko. 25 października na rynku ukazał się debiutancki maxi-singiel Market Square Heroes, który osiągnął 102 miejsce brytyjskiej listy Bestsellerów. Prócz niej na singlu znalazła się kompozycja Three Boats Down From The Candy a na stronie drugiej epicki Grendel, który jest rozwinięciem utworu The Tower. Sama postać Grendela, o której śpiewa Fish, wywodzi się z książki Johna Gardnera, w której tytułowy potwór Grendel nęka wioski położone wokół dworu Hrothgara. Ostatecznie zostaje zwyciężony przez bohaterskiego rycerza Beowulfa. Kompozycja jest mocno osadzona w twórczości Genesis a słyszymy to w takich utworach jak The Return Of The Giant Hogweed o tej samej tematyce, oraz Supper’s Ready, która ma te same tempo… Okładkę płyty wykonał Mark Wilkinson, na której po raz pierwszy ujrzeliśmy błazna. Logo Marillion zaprojektował Jo Mirowski. Twórca teledysku był Derek Burbidge. Sam utwór Market Square Heroes swoją nazwę wziął od placu w rodzinnym Aylesbury. 31 stycznia 1983 roku ukazał się drugi singiel He Knows You Know z Charting The Single na stornie B. Utwór trafił do TOP 40. Teledysk wyreżyserował Simon Milne a sam utwór dotyka problemów narkomanii.  Nad klubem Marquee natomiast kończyły się ostatnie prace nad albumem, Script For A Jesters Tear, którego producentem został Nick Tauber. Jednak pierwszym producentem, który podjął to zadanie był Dave Hitchcock, jednak uległ on wypadkowi podczas wiezienia taśm demo Marillion, które ledwo udało się uratować, a sam producent nie był już zdolny szybko wrócić i kontynuować pracę. 14 marca na rynku znalazł się wreszcie debiutancki album, który szybko zyskał sobie zwolenników a z czasem przypisywano mu nawet odrodzenie się całego rocka progresywnego w latach osiemdziesiątych. 

 

Debiutancki album zespołu Marillion przynosi nam muzykę niezwykle świeżą i wyjątkową, szczególnie zważywszy na ówczesne lata, gdy na listach przebojów królowały zespoły punkowe oraz z tak zwanej nowej fali. Album rozpoczyna przeszywający szept Fisha „So here I am once more..” do którego po chwili dochodzi akompaniament pianina. Już od pierwszych dźwięków napotykamy muzykę delikatną niosącą jednocześnie ze sobą niezwykłą dawkę energii, utwór tytułowy doskonale otwiera album. Jednak dalej jest jeszcze lepiej. Singlowy He Knows You Know, wciągające, epickie The Web swoja tajemniczością oraz niezwykłym tekstem dotykającym kwestię samotności. Następnie Garden Party, które niemal po dziś dzień jest grany na koniec koncertów koncertów, czy całych tras. Przepiękna ballada Chelsea Monday, w której Steve Rothery pokazuje swój kunszt gry na gitarze oraz wreszcie wieńczące wszystko Forgotten Sons, które stało się wręcz hymnem zespołu w tamtych czasach i było jednym z najważniejszych utworów, jakie przyniosła debiutancka płyta. Utwór dotykał problem wojny domowej w Irlandii Północnej. Co ciekawe w przejściówce miedzy Chelsea Monday a Forgotten Sons słyszymy dźwięki Market Square Heroes. Tutaj nie ma zbędnych utworów. Album Script For a Jester’s Tear był początkiem budzenia się całego rocka progresywnego jednak nie możemy tutaj zapomnieć jak ogromne znaczenie miał dla całej muzyki rozrywkowej... 

 

Co ciekawe na okładce, prócz postaci samego błazna, który trzyma w jednym ręku skrzypce a w drugim pióro, na uwagę zasługują również plakaty i rozrzucone płyty dwóch pierwszych singlii Marillion, ale również wśród nich album A Saucerful Of Secrets zespołu Pink Floyd. Zespól wyruszył na swoją najważniejszą trasę promującą zarówno album jak i siebie, która zresztą okazała się wielkim sukcesem. Podczas jednego z występów 18 kwietnia w londyńskim Hamersmith Odeon, który także był nagrywany i ukazał się na wideo pod tytułem Recital Of The Script, po raz ostatni w zespole wystąpił Mick Pontier. 6 czerwca ukazał się trzeci singiel Garden Party a na stronie B znalazły się Margaret i Charting The Single w wersji live. Singiel doszedł do 16 miejsca TOP 40. Towarzyszył mu sympatyczny teledysk w reżyserii Simon’a Milne’a.

 

 

Voice: Fish

Guitars: Steve Rothery

Keyboards: Mark Kelly

Bass: Pete Trevawas

Drums & Percussion: Mick Pointer

 

Producent: Nick Tauber

Okładka: Mark Wilkinson

Wytwórnia: EMI

 

 

 

Side 1

Script For A Jester's Tear

He Knows You Know

The Web

 

Side 2

Garden Party

Chelsea Monday

Forgotten Sons

 

 

 

Side A:

Partitura para el llanto de un bufon

El sabe, tu sabes

La tela

Side B:

Fiesta en el jardin

Lunes en chelsea

Hijos olvidados

 

 

 

 

 

Reamster 1997 disc two:

 

Market Square Heroes (Battle Priest Version) (4:18)

Three Boats Down From The Candy (4:31)

Grendel (Fair Deal Studios Version) (19:10)

Chelsea Monday (Demo) (6:54)

He Knows You Know (Demo) (4:29)

Charting The Single (4:51)

Market Square Heroes (Alternative Version) (4:48)

 

 

 

 

MC Version:

- 1983 - MC - EMI 

Album Script For A Jester's Tear ukazał się również w:

- 1995 - 3CD - Orginals, Mini Vinyl Replica Box CD (two covers) - EMI - CD OMB 015

- 2011 - 2CD - 2 Original Classics Albums, limited - EMI - 0724352711628

- 2013 - AUT - 5 Albums box - 5099997212324 9721232 - EMI

 

 

Single:   Script For A Jester's Tear Live Tour:

 

BOOTLEGI: